Werk van de maand - Edgar Scauflaire
Edgar Scauflaire (1893-1960) 
Levende kunstenaars. Internationale watertentoonstelling
Gelithografeerde poster in kleur op papier
99,5 x 62 cm, gedrukt door Bénard S.A, Luik, 1939
Stad Luik / Erfgoedcollecties
De Belgische schilder, decorateur, illustrator en kunstcriticus Edgar Scauflaire werd op 9 maart 1893 in Luik geboren. In 1915 schreef hij zich in aan de Académie des Beaux-Arts in Luik, waar hij studeerde bij Auguste Donnay, Adrien de Witte, François Maréchal, Émile Berchmans en Ludovic Bauès. In zijn beginjaren, tot 1925, wijdde hij zich voornamelijk aan tekenen: grafiet gecombineerd met pastel, in portretten en allegorische werken, gekenmerkt door de eenvoud van de lijn en de moderniteit van verfijnde composities. Na zijn schilderopleiding aan de Académie verdiende Scauflaire de kost als journalist en illustrator.
In 1918 sloot de kunstenaar zich aan bij de groep Les Hiboux met Luc Lafnet, Auguste Mambour en Jef Lambert. De groep liep al snel uit de rails, maar Edgar Scauflaire nam de naam weer aan om zijn artistieke en modeartikelen te ondertekenen die hij schreef voor de krant La Meuse: Jean Hibou.
Vanaf het midden van de jaren 1920 wijdde hij zich steeds meer aan olieverfschilderijen en monumentale muurschilderingen voor privéopdrachten. Hij maakte ook grootschalige schilderijen op glas, glas-in-loodramen, wandtapijten en theatergordijnen. Zijn eerste grote tentoonstelling was in de Cercle des Beaux-Arts in Luik in 1923. Hij verliet La Meuse in oktober en sloot het jaar af met een solotentoonstelling in de Galerie Dekenne in Brussel. Vanaf dan hield Edgar Scauflaire talrijke tentoonstellingen in België en in het buitenland.
In 1930 werd de kunstenaar redacteur bij La Wallonie. Hij presenteerde twee schilderijen, waaronder een op glas, bij de opening van de Galerie Apollo. In 1937 verliet hij La Wallonie. Met de hulp van mecenassen kon hij nu van zijn kunst leven. Het jaar daarop decoreerde Scauflaire de muziekzaal van het Lycée Léonie de Waha met zijn eerste monumentale werk op glas.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog richtte Edgar Scauflaire L'Atelier Libre op om kunstenaars in Luik te beschermen tegen de eisen van de bezetter door hen werk aan te bieden. Hij werd een tijdje opgesloten in de Citadelle de Huy, maar hervatte zijn activiteiten zodra hij vrijkwam. Hij kreeg talrijke opdrachten voor monumentale werken voor openbare ruimtes, waaronder het fresco voor Le Bon Marché in Brussel. In 1958 nam hij deel aan de Wereldtentoonstelling van Brussel, als jurylid en als exposant.
Zijn werk wordt gewaardeerd om de geraffineerde eenvoud van zijn composities, hun evenwicht en de subtiliteit van zijn kleurenpalet. Edgar Scauflaire wordt beschouwd als een van de beste vertegenwoordigers van de moderne schilderkunst in Wallonië. Het Musée des Beaux-Arts en het Fonds patrimoniaux de la Ville de Liège bezitten verschillende werken van de kunstenaar. Op 22 oktober 1960 stierf Scauflaire op 67-jarige leeftijd aan een hartaanval.
De Internationale Watertentoonstelling van 1939
De Internationale Watertentoonstelling die op 20 mei 1939 in Luik werd geopend, was het laatste evenement in zijn soort dat in Wallonië plaatsvond.
Georges Truffaut (1901-1942), socialistisch parlementslid en schepen van Openbare Werken van de stad Luik, destijds voorzitter van de vzw "Le Grand Liège", kwam op het idee om dit grote evenement te organiseren. Als ideeënrijk persoon (hij was verantwoordelijk voor de bouw van het Lycée de Waha en de baden van La Sauvenière) werd hij gevraagd om voorzitter te worden van de raad van bestuur van de coöperatieve vennootschap die de projecten moest uitvoeren die bestudeerd werden door de verschillende "Grand Liège"-commissies. De architect van de tentoonstelling, Yvon Falise (1908-1979), bracht een avant-gardistische toets aan de algemene lay-out van de tentoonstelling. Samen met zijn collega's van de groep "L'Equerre" had hij al de speeltuin van Reine Astrid ontworpen.
Edgar Scauflaire kreeg de opdracht om de eetzaal van het Palais du Commissariat général te decoreren. Hij schilderde een enorme compositie op glas, La Source (8 x 6,50 m), en achterin de kamer een pasteltekening die een wandtapijt simuleert, Liège port de mer (5,5 x 11 m). Hij ontwierp ook de poster voor Artistes vivants, die samen met het evenement werd tentoongesteld.
De tentoonstelling werd gesloten op 2 september 1939, na de toevallige ontploffing van de bruggen Val Benoît en Ougrée, die door het Belgische leger waren ontmijnd op het moment dat de Duitsers Polen binnenkwamen.
Van 6 oktober tot 5 november 2023 is een tentoonstelling gewijd aan de kunstenaar te zien in de Galerie des Beaux-Arts in Luik.
Sandrine Vandecasteele
Kunsthistorica / Erfgoed Collecties van de Stad Luik
Bibliografische referenties
Paul Piron, Dictionnaire des artistes plastiques de Belgique des XIXe et XXe siècles. Ohain, Kunst in België, 2003.
Internationale tentoonstelling van de watertechniek. Liège 1939, mai-novembre, sa raison d'être... ce qu'elle sera..., Liège, 1939, 28 p.
Louis Maraite, Delphine Quirin, Edgar Scauflaire peintre-poète (1893-1960), catalogus van de tentoonstelling in de Générale de Banque, Luik, van 17 mei tot 30 juni 1994.