Werk van de maand - Daniel Dezeuze
UIT DE DOOS STAPPEN MET DANIEL DEZEUZE
Daniel Dezeuze
(Alès, FR, 1942)
Een gaas met een zwart vierkant, 1979
Acryl op papier en gaas
108 x 165 cm
Aangekocht door de Stad Luik in 1979
Daniel Dezeuze, zoon van een kunstenaar, werd in 1942 in Alès geboren en bracht zijn jeugd door in Montpellier. Hij bezocht de Ecole des Beaux-Arts van 1959 tot 1962 als vrije student. Daarna studeerde hij architectuur en stedenbouw aan de universiteit van Mexico en verbleef hij enige tijd in Noord-Amerika.
In 1967 verhuisde hij naar Parijs. In die tijd besloot Dezeuze kale frames te presenteren, zonder doek, die hij tegen een muur, op de vloer plaatste, nadat hij ze had beschilderd of bedekt met een plastic folie. Deze radicale aanpak bracht hem in contact met andere kunstenaars die het kunstwerk, zijn status en zijn plaatsing in de ruimte van een galerie of museum in vraag stelden. Jean-Pierre Pincemin, Claude Viallat en Louis Cane nodigden hem uit om deel te nemen aan een tentoonstelling in het Musée du Havre in 1969 onder de titel La Peinture en question.
Dezeuze was medeondertekenaar van het verklaring-manifest, dat de volgende zin bevatte: "Het object van de schilderkunst is de schilderkunst zelf, en de tentoongestelde schilderijen hebben alleen betrekking op zichzelf".
Naar aanleiding van deze tentoonstelling ontstond in 1970 de beweging "Supports-Surfaces", waarvan Dezeuze samen met Viallat, Pincemin, Saytour en Pagès oprichter en actief lid was, en waarvan de eerste tentoonstelling in hetzelfde jaar plaatsvond in het Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris.
"Supports-Surfaces" was een van de laatste Franse avant-garde kunstbewegingen van de 20e eeuw. Gepreoccupeerd door de zoektocht naar een definitie van de picturale taal, reflecterend op de materialiteit van het schilderij, in het bijzonder de drager en het oppervlak, wilden de kunstenaars van de groep ook de kunstmarkt en bepaalde regels zoals de datum en de handtekening in vraag stellen. Theorieën die zij ontwikkelden in het tijdschrift Peinture. Cahiers théoriques, voordat de kunstenaars in 1972 uit elkaar gingen.
Getekend door de Amerikaanse kunst van die tijd, abstract of minimalistisch, herleest Dezeuze deze.
In zijn voor de jaren 1970 kenmerkende rasters, flexibele schalen en lege kaders experimenteert hij voortdurend met als armoedig beschouwde materialen, zoals netten, gaas, hout, stof, gaas of tarlatan, die hij versnijdt, in elkaar zet en bedekt met bitumen, vilt of verfstoffen.
In de jaren tachtig keert Daniel Dezeuze terug naar een zekere figuratie, tussen art brut en arte povera in, terwijl hij series tekeningen in krijt of pastel blijft maken.
Het werk Une gaze au carré noir werd in 1979 aangekocht ter gelegenheid van een tentoonstelling georganiseerd door de stad Luik, in samenwerking met de Apiaw (Association pour le progrès intellectuel et artistique en Wallonie) in het Musée d'Art moderne, nu La Boverie.
Françoise Safin
Ereconservator / Museum voor Schone Kunsten